Όλα στηρίζονται στο αρχικό συστατικό του χάους

Προχωρώντας αυτήν την εργασία για τον υγρό κρύσταλλο που είναι μέρος του αιθέρα και που ο ίδιος ο αιθέρας είναι φορέας της ενέργειας και του φωτός, είναι ανάγκη να αναφέρουμε ότι όλα στηρίζονται στο αρχικό συστατικό του χάους, το οποίο δεν μας είναι γνωστό, ούτε γνωρίζουμε ποιες αιθερικές ενέργειες –ακόμη μεταλλασσόμενες όπως τις σημερινές– υπήρχαν. Είναι πολύ πιθανόν η απάντηση να βρίσκεται εκεί στο αρχικό συστατικό. Ερευνώντας όμως τον αιθέρα με κάθε λεπτομέρεια και αποδεχόμενοι την ύπαρξή του, η επιστήμη με το πείραμα και τη συνεχή έρευνα, θα μπορέσει να βρει αυτή τη χαμένη γνώση. Εκείνο που χρειάζεται ουσιαστικά είναι η ένωση ανθρώπου και σύμπαντος. Αυτό θα συμβεί (και ήδη συμβαίνει), όταν ο κάθε ερευνητής επιβεβαιώσει ότι αποτελεί μέρος με τη φύση που εξερευνά.

Κάποια στιγμή εκεί όπως καθόμασταν και συζητούσαμε με τον εξαίρετο αυτό επιστήμονα τον Δρ. Φυσικών Επιστημών, Κων. Τομόπουλο, μου λέει: «Μην το ψάχνεις πολύ, ο αιθέρας είναι ο θεός όλων μας και δημιουργός των πάντων». Τότε τον ρώτησα: «Και η συνειδητότητα του αιθέρα τι είναι;» «Είναι η θεία φώτιση που συμβολίζεται με το περιστέρι, ο υιός είναι ο άνθρωπος. Τον έχει φτιάξει ο θεός για να ελέγχει το σύμπαν», μου απάντησε.

Σώπασα για ένα λεπτό… Λογικά όλα αυτά, αλλά ποιος να το ελέγχει το σύμπαν ρώτησα ξανά. «Ο άνθρωπος το ελέγχει», μου απάντησε και συνέχισε για να ολοκληρώσει τα όσα μου είχε ήδη πει. «Η επιστήμη πήρε λάθος δρόμο, έβγαλε τη θρησκεία, η οποία επιστήμη ούτε καν το λεξιλόγιο δεν έχει για να βρει τον αιθέρα θεό».

Ωστόσο, ακόμη και στην περίπτωση της θρησκείας και δη της χριστιανικής, εντόπισα αποσπάσματα από ευαγγελικές περικοπές, τα οποία αποτελούν σαφείς ενδείξεις της θεϊκότητας του αιθέρα. Στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο και συγκεκριμένα στην περικοπή 4.13-14, ο Χριστός απευθύνεται στη Σαμαρίτισσα και της κάνει λόγο για το ὕδωρ ζῶν:

13 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν· 14 ὃς δι’ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Ο Χριστός μιλά για ποταμούς ζωντανού νερού στο 7. 37-39. Με τη φράση «ποταμοί ύδατος ζώντος» εννοεί την κοιλιά και συγκεκριμένα το ηλιακό πλέγμα, από όπου ρέει η αιθερικότης.

37 ᾿Εν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 39 τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα ῞Αγιον, ὅτι ᾿Ιησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη.

(απόδοση στην νεοελληνική):

37 Τότε, την τελευταία ημέρα της εορτής, τη μεγάλη, είχε σταθεί ο Ιησούς και φώναξε, λέγοντας: «Αν κάποιος διψά, ας έρχεται προς εμένα και ας πίνει. 38 Όποιος πιστεύει σ’ εμένα, καθώς είπε η Γραφή, “ποταμοί νερού ζωντανού θα ρεύσουν από την κοιλιά του”. 39 Και αυτό το είπε για το Πνεύμα που έμελλαν να λαβαίνουν εκείνοι που πίστεψαν σ’ αυτόν. Γιατί δεν ήταν δοσμένο ακόμα το Πνεύμα, επειδή ο Ιησούς δεν είχε ακόμα δοξαστεί.

Συνοψίζοντας, συμπεραίνουμε ότι οι υγροί κρύσταλλοι είναι μια νέα ανακάλυψη και μια άλλη προσέγγιση στον αιθέρα, το γεννήτορα των πάντων, που ήλθε να επιβεβαιώσει την ύπαρξη του αιθέρα, για ακόμη μια φορά. Επιπλέον, αισθάνομαι την ανάγκη να αναφέρω ότι τα τελευταία χρόνια με την άνοδο του διαδικτύου, πολλά από τα τείχη που αποτελούσαν εμπόδια στην αλήθεια και σε ό,τι θέλουν να μένει για πάντα κρυφό, έχουν πέσει. Πολλοί αξιόλογοι ερευνητές ερμηνεύοντας τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους μιλώντας στα βιβλία τους για το άπειρο και τη μονάδα, δεν παρέλειψαν να αναφερθούν και στον αιθέρα.

Όμως δεν αρκεί μόνο αυτό για να φθάσει ο άνθρωπος στη ολοκλήρωση όταν βρίσκεται κάτω από ένα πεπρωμένο που δεν έμαθε ακόμα πώς και τι πρέπει να κάνει για να το αλλάξει ώστε να εξελιχθεί η συνείδησή του, να βρει το δρόμο του αιωνίου φωτός. Να αλλάξει την κλίση της μοίρας που τον οδηγεί στην αυτοκαταστροφή και στο απόλυτο χάος. Να καταλάβει πως μέσα του έχει το θεϊκό σπινθήρα τον οποίο θα ήταν καλύτερα να ενεργοποιήσει. Ότι κουβαλάει ουσία που ταξιδεύει στα δυσθεώρητα ύψη του αιθέρα και κάποιοι τον τοποθέτησαν σε ένα σύστημα φτιαχτό, στρεβλό, αφαιρώντας γνώση έτσι ώστε να μένει αυτή η ουσία τελείως καθηλωμένη, συνήθως να γίνεται ένα ακόμη και με το χώμα… και ο άνθρωπος να χάσει το δρόμο του, ή να βρίσκεται σε λάθος μονοπάτι.

Από την αυγή της ανθρώπινης Ιστορίας οι άνθρωποι που ήλθαν για να ενεργοποιήσουν την θεϊκή μας οντότητα, κυνηγήθηκαν και το έργο παρέμεινε ανολοκλήρωτο. Θαρρείς πως γίνεται ένας αέναος πόλεμος ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις απλές λέξεις εδώ. Κυνηγήθηκαν ανελέητα και η ελπίδα εξανεμίστηκε. Κάποτε η φωτιά άναψε και μετά έσβησε ξανά χωρίς να ολοκληρωθεί το σχέδιο του θεού αιθέρα. Το σχέδιο του θεού αποκαλύπτεται, και θα συνεχίζεται μέχρι την τελική ευθεία. Όμως πολλοί χάθηκαν άδικα, έχασαν τη ζωή τους στο πέρασμα των αιώνων για τη μεταλαμπάδευση της μετάδωση αυτής της γνώσης που αφορά όλους τους τομείς της ζωής: στον πολιτισμό, στην πολιτική, στη θρησκεία, στην επιστήμη. Είναι ένα πλήγμα που δέχθηκε και συνεχίζει να δέχεται το πνεύμα και εδώ υπάρχει ένα αναπάντητο «γιατί»… Πόσο άραγε θα κρατούν κάτι εσκεμμένα υποβαθμισμένο και σκεπασμένο, ηθελημένα και τόσο συστηματικά. Εύχομαι ότι κάποτε θα φυσήξει ο αγέρας και όλα θα τα πάρει μαζί του…

Μαρία Σ. Άνθη Δημοσιογράφος – Συγγραφέας

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – Ο ΑΙΘΕΡΑΣ ΘΕΟΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΞΙΤΥΠΟΝ. ΑΘΗΝΑ 2015.
ISBN: 978-960-597-025-3.